در سپیده دم ازل از آن زمان که سازندگی کاینات آغاز می گردید و کتاب تکوین گشوده می شدنخستین کلمه ای که با قلم تقدیر بر دیباچه قاموس هستی نقش بست واژه زیبای استاد بود و سر فصل این کتاب کهن به تعلیم و تربیت اختصاص یافت